Από την ανεμελιά των χίπις στους αμμόλοφους της Πλάκας στην Νάξο – Ο Στέλιος Ξενάκης μας ταξιδεύει στο παρελθόν

Ρεπορτάζ-φωτό: Βιβή Μαργαρίτη

Στους αμμόλοφους της Νάξου ο χρόνος μοιάζει να κυλά διαφορετικά. Η άμμος σχηματίζει καμπύλες που θυμίζουν Σαχάρα, ο ήλιος τους ντύνει με χρυσές αποχρώσεις και το Αιγαίο στο πλάι τους απλώνεται διάφανο και γαλάζιο. Στο σκηνικό αυτό, η παραλία της Πλάκας στέκει διαχρονικά, άλλοτε ως καταφύγιο των χίπις που αναζητούσαν ανεμελιά και ελευθερία, άλλοτε ως αγαπημένος προορισμός των σημερινών ταξιδιωτών που θέλουν άνεση και οργάνωση.

Τη διαδρομή αυτή την έχει ζήσει βήμα-βήμα ο Στέλιος Ξενάκης. Από παιδί ανάμεσα στους αμμόλοφους μέχρι σήμερα που δραστηριοποιείται με δικές του ξαπλώστρες στην παραλία, κουβαλά μνήμες και εικόνες που γεφυρώνουν δύο διαφορετικές εποχές.

Η εποχή των χίπις

«Το ’78 εδώ ήταν μόνο αμμόλοφοι. Δεν υπήρχε τίποτα οργανωμένο. Οι χίπις έρχονταν από όλο τον κόσμο∙ έστηναν σκηνές, άναβαν φωτιές το βράδυ, τραγουδούσαν με κιθάρες και ζούσαν με έναν απίστευτο αυθορμητισμό. Ο γυμνισμός ήταν φυσικός τρόπος ζωής – κανείς δεν ντρεπόταν, όλοι ένιωθαν ελεύθεροι», θυμάται ο κ. Στέλιος.

Οι εικόνες που περιγράφει φέρνουν στο νου νύχτες κάτω από τα αστέρια, γέλια που έσμιγαν με τον ήχο των κυμάτων, παρέες που μοιράζονταν το ψωμί και το κρασί τους, σαν να μην υπήρχε αύριο. Η Πλάκα τότε ήταν ένα σημείο συνάντησης για όσους ήθελαν να ζήσουν έξω από τα καθιερωμένα, ένα άτυπο κοινόβιο ελευθερίας.

Η αλλαγή

Μετά το 2000 η εικόνα άρχισε να αλλάζει. «Σιγά σιγά οι χίπις και οι γυμνιστές άρχισαν να φεύγουν. Η παραλία οργανώθηκε, στήθηκαν ξαπλώστρες, εμφανίστηκαν τα beach bars. Ο κόσμος ήθελε περισσότερη άνεση», λέει ο κ. Ξενάκης.

Η Πλάκα μεταμορφώθηκε σε έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Νάξου. Το καλοκαίρι υποδέχεται χιλιάδες επισκέπτες που συνδυάζουν το φυσικό κάλλος με τις παροχές που προσφέρει η σύγχρονη τουριστική υποδομή.

Η σημερινή Πλάκα

Κι όμως, το πνεύμα της παλιάς εποχής δεν έχει χαθεί εντελώς. «Αν περπατήσεις πιο πέρα, θα συναντήσεις ακόμη κάποιους που συνεχίζουν να κάνουν γυμνισμό, κυρίως τον Ιούνιο ή στις αρχές του φθινοπώρου, όταν η παραλία αδειάζει από τον πολύ κόσμο», εξηγεί.

Σήμερα, η Πλάκα είναι ένα μωσαϊκό. Από τη μία οι οργανωμένες ξαπλώστρες, οι ομπρέλες και τα beach bars∙ από την άλλη, οι αμμόλοφοι που στέκουν ανέγγιχτοι και οι μικρές γωνιές όπου η ελευθερία των χίπις μοιάζει να… κυριαρχεί ακόμη.

«Η παραλία άλλαξε, αλλά η ομορφιά της μένει ίδια. Κι οι αμμόλοφοι είναι εδώ για να θυμίζουν πως η φύση πάντα θα έχει τον πρώτο λόγο», καταλήγει ο Στέλιος Ξενάκης, κοιτάζοντας με περηφάνια το τοπίο που τον μεγάλωσε και συνεχίζει να τον εμπνέει.


🙏 Ευχαριστούμε το Meteora Tours για τη βοήθεια και την άψογη οργάνωση στο ταξίδι μας στη Νάξο.


💡 Αν περάσετε από την Πλάκα, μη χάσετε την ευκαιρία να γνωρίσετε τον κ. Στέλιο. Με τις ιστορίες του θα σας ταξιδέψει από τις φωτιές των χίπις μέχρι τη σημερινή εικόνα της παραλίας.