Υπάρχουν μέρη που δεν τα συναντάς. Σε βρίσκουν. Και το Dyranut Fjellstova, σε υψόμετρο 1.245 μέτρων στο οροπέδιο Hardangervidda της Νορβηγίας, είναι ένα τέτοιο μέρος. Είναι στάση. Είναι καταφύγιο. Είναι το «σπίτι» στο οποίο δεν περίμενες να μπεις και τελικά δεν ήθελες να φύγεις.
Εκεί που η απλότητα γίνεται θαλπωρή
Απ’ έξω, το βλέπεις κόκκινο, ξύλινο, σαν καρτ ποστάλ. Στην είσοδο, ένα ξύλινο τρολ κρατάει τη νορβηγική σημαία και σε καλωσορίζει με παιχνιδιάρικο… βλέμμα. Γύρω σου, τοπίο σε γκρι και πράσινες αποχρώσεις, λίμνες σαν καθρέφτες και ο ουρανός πιο χαμηλά απ’ ό,τι έχεις συνηθίσει.
Μπαίνοντας σε περιμένουν μια ξύλινη σάλα γεμάτη βιβλία, πίνακες με χιονισμένες κορυφές, καναπέδες με γούνινα ριχτάρια και ένα παλιό τζάκι από πέτρα. Το εστιατόριο Dyranut Fjellstova μοίαζει σαν το σαλόνι ενός σπιτιού, μόνο που το σπίτι βρίσκεται στη μέση του νορβηγικού πουθενά.
Φαγητό από βουνό, με γεύση απλότητας
Και ύστερα έρχεται το φαγητό. Όχι περίτεχνο. Όχι εντυπωσιακό στο σερβίρισμα.
Αλλά τίμιο, ζεστό, γεμάτο απλότητα.
-
Ξεκίνησα με rømmegrøt, παραδοσιακό χυλό από ξινή κρέμα γάλακτος, γάλα και βούτυρο. Μια κουταλιά και κατάλαβες τι σημαίνει “comfort food” στο βορρά.
-
Μια πιατέλα με spekeskinke (αποξηραμένο αλλαντικό) και spekepølse (λουκάνικο από κυνήγι), με συνοδεία από flatbrød – το νορβηγικό «ψωμί» που μοιάζει με κράκερ. Αν περιμένεις να χορτάσεις ψωμί… θα πρέπει να περιμένεις να γυρίσεις στην Ελλάδα!
-
Κυρίως πιάτο: reinsdyrgryte, δηλαδή τάρανδος σιγομαγειρεμένος σε σάλτσα, με πατάτες και μαρμελάδα από lingonberries. Το γλυκό-αλμυρό ισορροπεί σε κάθε μπουκιά.
Το τρολ του βουνού
Πριν φύγω, πήγα μια βόλτα λίγο πιο έξω. Εκεί, στη στροφή του δρόμου ψηλά στο λόφο, ανάμεσα ανάμεσα στα τρεχούμενα νερά και τις πέτρες, υψώνεται μια ξύλινη φιγούρα τρολ – ψηλή, αστεία και σχεδόν μυθική.
Στέκεται εκεί και κοιτάζει τον ορίζοντα.
Ίσως περιμένει ταξιδιώτες. Ίσως απλώς τους αποχαιρετά.
Αλλά σίγουρα τους αφήνει κάτι να θυμούνται.
📍 Το Dyranut Fjellstova βρίσκεται στη Rv7, στον δρόμο ανάμεσα στο Geilo και το Eidfjord.
- Ιδανική στάση για φαγητό, καφέ ή απλώς για να καθίσεις και να ακούσεις τη σιωπή του βουνού.
- Μια από τις πιο όμορφες εκπλήξεις της νορβηγικής φύσης – και της ανθρώπινης απλότητας.
💬 Αν περάσεις από το Hardangervidda, κάνε στάση. Δεν θα βρεις πολυτέλειες. Θα βρεις κάτι πιο σπάνιο: απλότητα και ηρεμία.
🖋️ Η Βιβή Μαργαρίτη είναι δημοσιογράφος που αφηγείται με λέξεις και εικόνες. Γράφει για όσα την εμπνέουν και φωτογραφίζει όσα αξίζουν να μείνουν.
