Ο Μύλος των Ξωτικών άνοιξε και φέτος τις πύλες του, και από τις πρώτες κιόλας ώρες λειτουργίας του μεταμορφώθηκε σε μια απέραντη γιορτινή σκηνή. Φώτα, μουσικές, στολισμοί και χαμόγελα γεμίζουν κάθε γωνιά. Τα Τρίκαλα φορούν επίσημα τα γιορτινά τους — και το ταξίδι στη Χώρα του Ποτέ ξεκινά.
Από το πολυφωτογραφημένο καρουζέλ στο κεντρικό κτήριο-δώρο, μέχρι το τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο που δεσπόζει δίπλα στο κάστρο των Ξωτικών, το πάρκο λάμπει ξανά και θυμίζει ότι εδώ η φαντασία δεν έχει όρια.
Φέτος, τα Τρίκαλα άνοιξαν τις πύλες σε μια Χώρα του Ποτέ βγαλμένη από παραμύθι. Από τις 21 Νοεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου, για 47 ολόκληρες ημέρες, ο Πίτερ Παν, η Τίνκερμπελ, η Γουέντι και τα παιδιά της Χώρας του Ποτέ γεμίζουν την πόλη με φως, μουσική, χαμόγελα και ατελείωτη φαντασία.
Ο Μύλος των Ξωτικών επέστρεψε πιο λαμπερός από ποτέ, ντυμένος σαν ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δώρο. Το ταξίδι ξεκινά από το κεντρικό καρουζέλ, συνεχίζεται στα… σοκάκια με τα ξωτικά και καταλήγει σε εικόνες που μοιάζουν ζωγραφισμένες με μαγεία.
Εκεί όπου ο χρόνος σταματά…
Στον Μύλο, η φαντασία ξυπνά. Ο Πίτερ Παν πετά πάνω απ’ τα φώτα των Χριστουγέννων μαζί με την Τίνκερμπελ, σκορπώντας χρυσόσκονη στις γιορτινές στιγμές μικρών και μεγάλων. Η Γουέντι χαμογελά από ένα παράθυρο του παραμυθένιου κάστρου, ενώ ο Άγιος Βασίλης περιμένει τα παιδιά στο σπίτι του, με τα μάτια του να λάμπουν σαν να ξέρει ήδη όλες τις ευχές.
Το Ταχυδρομείο των Ξωτικών γεμίζει γράμματα. Το Δεντρόσπιτο της Τίνκερμπελ φωτίζει απαλά μέσα στα κλαδιά του πλατάνου, ρίχνοντας χρυσή λάμψη πάνω σε κάθε παιδικό γέλιο. Το Εργοστάσιο Σοκολάτας στέλνει μυρωδιές από κακάο και ζάχαρη που θυμίζουν παιδικές αναμνήσεις.
Και γύρω από όλα αυτά, μια πόλη που… ούτε θέλει ούτε χρειάζεται να μεγαλώσει.
Ημέρες γεμάτες μικρά θαύματα
Οι μικροί επισκέπτες ζωγραφίζουν πρόσωπα, παίζουν στον παιδότοπο, δοκιμάζουν τη τύχη τους στον Τροχό της Βιολάντα, συμμετέχουν στις «Ημέρες Παραμυθιού» και μαζεύουν στιγμές που θα θυμούνται για πολύ καιρό.
Και όταν πέφτει η νύχτα… Τα φώτα γίνονται αστέρια. Ο Μύλος γεμίζει γέλια. Οι ιστορίες ζωντανεύουν. Εκεί, κάθε άνθρωπος —μα κάθε άνθρωπος— ανακαλύπτει το παιδί που έχει μέσα του. Αυτό που δεν μεγάλωσε ποτέ.
Γιατί στη Χώρα του Ποτέ… τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν. Αρχίζουν ξανά κάθε φορά που κάποιος πιστεύει στο όνειρο. 
