Στους δρόμους του Παρισιού, ανήμερα της Ημέρας Νίκης, η πόλη γεμίζει ήχους, μουσικές και χρώματα. Οι Παριζιάνοι τιμούν τη μνήμη του τέλους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με χαμόγελα, χορούς και τραγούδια. Μια παρέλαση τελείως διαφορετική… Όχι αυστηρή, ούτε ψυχρή. Μια παρέλαση που μοιάζει περισσότερο με γιορτή ζωής παρά με στρατιωτικό τελετουργικό. Ήμασταν τυχεροί που βρεθήκαμε στο σωστό σημείο, την κατάλληλη στιγμή.
Εκεί όπου η ιστορία συναντά τη ζωή, και η μνήμη γίνεται γιορτή.
Προπορεύονται οι έφιπποι — επιβλητικοί, με στολές και γαλλικές σημαίες που ανεμίζουν στο φως. Πίσω τους ακολουθούν στρατιωτικές μπάντες, βετεράνοι, σχολεία, πολίτες, χορευτές. Και κάπως έτσι, στους δρόμους του Παρισιού, αρχίζει μια παρέλαση τελείως διαφορετική.
Η 8η Μαΐου, Ημέρα Νίκης για τη Γαλλία, δεν θυμίζει σε τίποτα τις αυστηρές στρατιωτικές τελετές άλλων χωρών. Είναι μια γιορτή ελευθερίας και ζωής, όπου η μνήμη συναντά τη μουσική και η Ιστορία αποκτά χαμόγελο.
Από νωρίς το πρωί, οι δρόμοι γύρω από τα Ηλύσια Πεδία και την Αψίδα του Θριάμβου γεμίζουν κόσμο. Οι μπάντες ετοιμάζονται, τα τύμπανα δοκιμάζουν ρυθμό, και τα πρώτα βήματα των έφιππων δίνουν το σήμα. Η πομπή ξεκινά και το Παρίσι μεταμορφώνεται.
Οι στολές εποχής, τα καπέλα με φτερά, τα χαμόγελα των παιδιών και οι ήχοι των πνευστών δημιουργούν μια εικόνα μαγική. Οι άνθρωποι δεν παρακολουθούν απλώς· συμμετέχουν. Τραγουδούν, χορεύουν, χειροκροτούν. Τα πρόσωπα λάμπουν και κάθε γωνιά της πόλης πάλλεται από ζωή.
Κι εμείς εκεί.
Τυχεροί, στο σωστό σημείο την κατάλληλη στιγμή. Να βλέπουμε μπροστά μας μια παρέλαση που δεν τιμά μόνο το παρελθόν, αλλά γιορτάζει το παρόν. Εκεί όπου η Ιστορία δεν βαραίνει — απλώς συγκινεί.
Η Γαλλία έχει έναν ξεχωριστό τρόπο να θυμάται. Με σεβασμό, αλλά και με χαμόγελο. Με μουσική, με βαλς, με σημαίες και τραγούδια που θυμίζουν πως η ελευθερία δεν είναι δεδομένη, κερδίζεται και γιορτάζεται κάθε χρόνο με πάθος.
Καθώς ο ήλιος γέρνει πάνω από την Αψίδα του Θριάμβου και το πλήθος διαλύεται σιγά σιγά, μένει αυτή η αίσθηση πως ζήσαμε κάτι περισσότερο από μια τελετή: μια εμπειρία που ενώνει τη μνήμη με τη ζωή, την Ιστορία με το συναίσθημα.
Γιατί στο Παρίσι, ακόμα και οι παρελάσεις έχουν ψυχή!!!
