Όσα έμαθα φροντίζοντας τις ελιές μου

Δεν θα σου πω ψέματα. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με τις ελιές, νόμιζα (ή καλύτερα, ήλπιζα) ότι θα ήταν μια χαλαρή δουλειά: λίγη σκιά κάτω από το δέντρο, ένα καφεδάκι και εγώ κοιτάω τους καρπούς να μεγαλώνουν… ως δια μαγείας από μόνοι τους!

Η πραγματικότητα; Αρκετή λάσπη, ακόμα περισσότερος ιδρώτας και πολλές μικρές αλλά σημαντικές αποφάσεις που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Αν θες να μπεις κι εσύ στο “παιχνίδι” της ελαιοπαραγωγής, ορίστε ορισμένα από τα πιο σημαντικά “μαθήματα” που πήρα από την προσωπική μου εμπειρία.

Μην αφήνεις το έδαφος στην τύχη του
Το χώμα είναι η βάση όλων, είναι ο πυρήνας… Μια χρονιά το άφησα χωρίς να το φροντίσω και το πλήρωσα ακριβά, με μικρότερους καρπούς και λιγότερο λάδι. Έμαθα ότι ένα καλό λίπασμα για ελιές μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Δεν χρειάζεται να το βάζεις κάθε μέρα, αλλά φρόντισε να έχεις πρόγραμμα και να ξέρεις τι χρειάζεται το έδαφος σου, αλλιώς οι συνέπειες θα φανούν στη τσέπη σου.

Το πότισμα θέλει μέτρο και στρατηγική
Στην αρχή πότιζα συνέχεια γιατί φοβόμουν ότι τα δέντρα θα διψάσουν. Οι ρίζες και οι καρποί επηρεάστηκαν αρνητικά. Τώρα ποτίζω συγκεκριμένες μέρες και ώρες, κυρίως στις ζεστές περιόδους ενώ αφήνω το έδαφος να “αναπνεύσει”. Ένα καλό σύστημα στάγδην άρδευσης μου έλυσε τα χέρια. Η ελιά αντέχει τη ζέστη, για αυτό υπάρχει σε αφθονία στη Μεσόγειο. Μην τη φοβάσαι.

Η δύναμη της οργανικής προσέγγισης
Δεν γνώριζα αν άξιζε τελικά να επενδύσω σε βιολογικό λίπασμα για ελιές. Μετά από μερικές χρονιές που το δοκίμασα, είδα ότι τα δέντρα έγιναν πιο ανθεκτικά και το έδαφος απέκτησε “ζωντάνια”. Δεν θα σου πω ότι το βιολογικό λίπασμα είναι κάποιο μαγικό φίλτρο, αλλά σίγουρα είναι ένα από τα πράγματα που βελτιώσαν τη σοδειά μου και που με κάνουν να νιώθω ότι καλλιεργώ με περισσότερο σεβασμό.

Το κλάδεμα δεν είναι αγγαρεία
Παλιά το έβλεπα σαν βαρετή υποχρέωση. Τώρα το βλέπω σαν τρόπο να “μιλήσω” με το δέντρο. Με κάθε κομμένο κλαδί, του δίνω περισσότερο φως και αέρα. Και αν το κάνεις με ηρεμία και προσοχή, θα σε ανταμείψει με γερούς, υγιείς καρπούς την επόμενη χρονιά. Ναι, είναι δύσκολο και σίγουρα μετά πονάς ολόκληρος. Αλλά, το αποτέλεσμα σε ανταμείβει.

Φροντίζοντας τις ελιές έμαθα ότι αυτό δεν είναι απλά ένα χόμπι ή μια δουλειά. Θέλει υπομονή και μεράκι. Και, ναι, λίγη λάσπη στα χέρια και κούραση είναι το μικρό τίμημα για τη χαρά να βλέπεις τον ελαιώνα σου να γεμίζει ζωή.